
Kemarin........
Kau ucap satu kata perpisahan
Dan aku membiarkannya
Bukan ku tak cinta (lagi)
Tadi pagi...
Ku dengar dari kesunyian
Tak seutas hadir penjelasan
Rupanya engkau emosi
Sore ini....
Satu kali saja semenjak ada
Kubiarkan maumu bertahta
Hingga kau berbisik itu ilusi
Sungguh membingungkanku
Baru saja kutulis namamu di diary harianku
Belum habis semua rasa bahagia kutuang
Haruskah kini kutuliskan tentang lara?
Tentang kesendirian yang tak kutau akhirnya?
Ku tau kau takkan pernah menjawabnya
Sebab kau pergi saat ku masih terlena
Terbuai segala pesona rasa jatuh cinta
Haruskah kurobek semua seolah tak pernah ada?
Bintang malam kemanakah ia gerangan?
Tak sedikitpun ia meninggalkan jejak
Juga bayang, siang atau malam
Adakah rindu ini harus kugenggam?
Hingga esok hari kujelang?
Ku menyayanginya dari lubuk hati
Tetap merindunya meski telah pergi
Ku hanya ingin melihat, namun itu pun tak mungkin lagi
Tidakkah rasa ini harusnya mati?
Dan hilang dari hidupku ini?
0 komentar:
Posting Komentar